سلام.بازم مثل همیشه من مقصر با کلی غر و گلایه اومدم سراغت.خدای خوبم خوبی؟این اواخر یکم گستاخ بودم.میدونم.ولی ببخش.تو ببخش.میدونی که جوونیم داره تموم میشه و چقدر داغونم.به قرآن مجید قسم میدونی.خدایا همه زندگیم داره میپاشه. من معتقدم نیستم که ما تاوان کارای گذشتگان رو پس میدیم. خدایا غم از دست دادنش به نظرت برای تمام عمرم بس نیس که حالا هرروز روز ب روز داره اشک و غم جمع میشه تو چشمام تو دلم؟ خدایا؛ به نظرت بسم نیس؟ جوونیم رفت...اونم به خاطر اینکه خواستم حواسم به یه چیزایی باشه. دلم شکست تا دلت نشکنه. میدونی چی میگم...این حقم نبود. ناشکری نمیکنم.کفر هم غلط بکنم ک اصلا بگم.ولی خدایا کم آوردم... تو که بیخیالم نشدی؟ ببخشید هرچی گفتم و هرکار کردم..خدایا؛ ببخش؛کمکم کن؛دستمو بگیر...معجزه کن. نمیدونم...هرچی و هرچی...یه کاری کن که باز زنده شم.باز قلبم به تپش بیفته.بهم رحم کن.من به زبون خودم دارم ازت کمک میخوام.لطفا...تورو به فاطمه زهرات؛به علی(ع) که دوسش داری؛ تو رو به امام حسین؛به پیامبرت؛تو رو به خودت قسم میدم.قسم میدم خدایا...معجزه کن برای زندگیم...وای...چند ساله دارم ضجه میزنم...خدایا منو نزار کنار...گناهکارم خیلی هم روسیاهم ولی به قران قسم هنوز بهم امید هست...اگه تو بخوای اگه بخوای کمکم کنی...چقدر نذر کنم؟ چقدر التماس؟ چقدر گریه؟چقدر دعا؟

چشمم به دستای توعه...این دفعه اگه نشه دیگه نمیدونم چیکار کنم.مثل ادمی میشم ک وسط اقیانوس مونده روی یه تیکه چوب شنا بلد نیس و قایقش هم غرق شد...اگه ایندفعه نشه..اگه ایندفعه نخوای...نمیدونم چقدر دیگه دووم میارم...من فقط و فقط از تو میخوام.یه معجزه نشون بده تا بدونم هنوز هم منو قبول داری هرچند گناهکارم...اما من امیدم به بزرگی توعه..فقط همین ..یه قران فاطمه زهرا امام علی پیامبرت به خودت قسم دادم...