چقدر حیف شد.سالهای با هم بودن را میگویم.سالهایی که آرزوهایمان مشترک بود.چقدر حیف شد.آرزوهایمان را میگویم.آرزوهایی که هدف شده بود برایمان.چقدر حیف شد.هدف هایمان را میگویم.هدفهایی که از عشقی پاک و صادقانه پایه ریزی شده بود.بگذار نگویم که عشق هم حیف شد... عشقی که از بین برود دیگر عشق نیست.عادت است.بیهودگی به معنای واقعی!!اصلا این حرفهای صدمن یه غاز من به درد جرز لای دیوار هم نمیخورد.بگویم که چه؟وقتی هوا همیشه ابری است از باران حرف زدن چه معنایی دارد؟